این قریه زادگاهم است. در خانه‌ی در این تصویر زاده شده ام و بیشترین عمرم را در آن سپری کرده ام. طبقه دوم آن که پنجره‌هایش نمایان است، روزگاری پاتوق درس و بحث‌های داغ فکری، اجتماعی و سیاسی من با دوستانم بود. هر فرصتی که پیش می‌آمد در آن جمع می‌شدیم از عشق و آرمان‌های سیاسی و آینده مان قصه می‌گفتیم. شب‌های زیادی را در چنین اتاق‌ها تا صبح با بحث، حکایت زندگی و داستان سرایی‌های عاشقانه بیدار بوده ایم. چنین خانه‌های‌گلی کانون عشق، مطالعه و رشد ما بود.
در دوره حاکمیت طالبان زمانی که دانش آموز مکتب بودیم، کتابی تازه چاپ شده‌یی در حوزه سیاست، جامعه و فرهنگ نبود که ما یکبار نمی‌خواندیم و در باره آن بحث نمی کردیم.
سه سال است که از ترس سلاخی شدن به دست طالبان، نتوانسته ام در این جا بروم. روزگار ما و وضع امنیتی این کشور چنین است.
......
تصویر بردار: عبدالهادی پویا
نظرات
ارسال یک نظر